خدا جونم...
خودت که میدونی چقدر دوستت دارم، مگه نه؟
خدایــــــــــــــا...
امروز را مهمان قلبم باش
امروز پای سفره ی درد دلهای من باش رهایـــــــم نکـــــــن!
خدایا بیش از همیشه دلتنگم ...
به اندازه ی تمام روزهای نبـــــــــــودنم ... "دلتـنـگــــــم"
خــــــــــــــــدایا ...!
خسته ام میفهمی
من اینجـــــــــــــــــــــــا...
دلـــــــــــــــم سخت معجــــــــــــــــــــزه می خواهد...!!!
دلشکسته ام خدای من میشنوی!!! میدانم که حرفهایم بوی ناشکری میدهد" خــــــــــــدای من !
نه اونقدر پاکم که کمکــــم کنی و نه اونقدر بدم که رهـــام کنی...
میــــــــون این دو گمم !
هم خــــودم رو و هم تــــــو رو آزار میدم... هر چه قدر تلاش کردم نتونستم اونـــــــــی باشم که تو خواستی...
و هــــــرگز دوست ندارم اونی باشم که تو رهـــــــام کنی...
انقدر بــی تو تنهــــــام که بی تو یعنی “هیــــچ” یعنی “پـــــوچ” !
خـــــــــدایا هیــــــــچ وقت تنها رهــام نکن .... خدایا نگاه بارانیت را از من نگیر! این روزها بدجور دلم برایت تنگ میشود! دوست دارم کنارم بنشینی و به "گریه هایم" لبخند بزنی
دوست دارم برایم از روزهای خوب بگويى!
خدای من
آمده ام که بگویم دلم برای خنده های بی غصه تنگ شده...
در پایان حرفهایم...
تا جايي كه یادمان هست :
همیشه ما رو از "چوب خدا" ترسوندند ولی حتی!!!
یه نفر هم به "بوس خدا" امیدوارمون نکرد!!!
نمي دونم چرا!